คณะที่ฝัน...หรือคณะที่ใช่........พี่มีน

เมื่อวานพี่มีนก็ออกล่าเหยื่อ เอ๊ยออกแนะแนวตามโรงเรียนต่างๆเช่นเคยเลยเอามาเล่าให้น้องๆใน morpamahalai ได้อ่านกัน ยิ่งช่วงนี้เป็นช่วงสำคัญของเด็กม.6ที่กำลังจะADเข้ามหาวิทยาลัยกันแล้ว
แต่อย่ากระนั่นเลยอันที่จริงบทความนี้เหมาะกับน้องๆ ม.4 ม.5 มากกว่า
เพราะบทความนี้เป็นการวางแผนเอาว่าตัวน้องเองจะเลือกเดินทางสายไหนๆ โดยการเลือกที่ใช่หรือเลือกที่ชอบ
พูดแบบนี้เหมือนกับเลือกแฟนเลยที่เดียว แต่มันก็อาจใช้หลักการเดียวกัน คือ...
-ถ้าเลือกที่ชอบแต่มันไม่ใช่ .....................................................เท่ากับ ทนอยู่
-ถ้าเลือกที่ใช่แต่มันไม่ชอบ .....................................................เท่ากับ อยู่ทน
-แต่ถ้ามันไม่ใช่เราและเราไม่ชอบ(พ่อแม่ชอบ) .......................เท่ากับ จำต้องอยู่ให้ทน
-แต่ถ้ามันมันใช่และเราชอบ ....................................................เท่ากับ สุขใจ

ทำอย่างไรจะรู้ได้ว่าเราชอบอะไร

เรารู้เรื่องที่เราชอบจริงๆนั้นมันยากเพราะมันขึ้นอยู่กับเรา 70 %แล้วอีก 30%น้องๆต้องลองศึกษาอย่างจริงจังเพราะตอนเรามี 70 อยู่ในใจเรามองมันผ่านๆ อีก 30 ลองเข้าไปดูในคณะนั้นเอกนั้นและถ้าทำได้ศึกษาในสายงาน/อาชีพนั้นจริงๆแล้วค่อยตัดสินใจว่าชอบมันจริงๆไหมเพราะหลายคน "ตกม้า" ในปีหนึ่งเทอม 2 ลักษณะนี้มาเยอะแล้ว เช่นคิดว่าตัวเองชอบการโรงแรมแต่พอเรียนไปสักเทอมอ้าวไม่ชอบภาษา(กำเลย) หรือ "อ้าวเรียน คหกรรมมีเรียนเคมี ด้วยเหรอ?"
และอีกประการลองศึกษาดูหลายๆคณะ อาจมีบางคณะที่เราอาจชอบมากกว่าที่ชอบอยู่ตอนนี้ก็ได้และตรงนี้ดีกว่าเลือกแฟนเพราะไม่ถือว่านอกใจ ^___^ อิอิ

ทำอย่างไรจะรู้ได้ว่าเราใช่
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่บอกได้ยากมากแต่ไม่ใช่ทำไม่ได้เลยแต่อาจจะหาโอกาสได้น้อยหน่อยคือหลังจากศึกษามาอย่างดีแล้วน้องๆลองเรียนรู้งานในสายอาชีพนั้นๆ เช่นอยากเรียนและคิดว่าชอบท่องเที่ยวปีหน้าจะAd ไปท่องเที่ยวแหละ ลองไปชิมลางในงานสายท่องเที่ยวดูเช่นไป ทำงานพิเศษในบริษัททัวร์ดู แต่เข้าใจอยู่ว่าในบางสายงานทำไม่ได้ ก็ให้ไปลองสอบถามจากผู้ประกอบสัมมาอาชีพนั้นๆเอาคะว่าเป็นอย่างไงทำงานอย่างไร หนักหนาสาหัาสากันขนาดไหน และก็ลองสอบถามจากพี่ๆที่กำลังศึกษาอยู่ เรียนยังไง โดดเรียนตอนไหนได้บ้าง แอบเล่นเฟสได้ไหม(ฮา)


ทั้งนี้ทั้งนั้นพี่มีน ว่าการมีข้อมูลอยู่ในมือทำให้เราได้เปรียบมากคะ ไม่ใช่รู้แต่ผิวๆ เช่น ชุดท่องเที่ยวการโรงแรมสวยดีน่าจะเรียนง่ายด้วยเอาล่ะนะ แล้วเข้าไปเรียน ผลออกมาคือเสียเวลาไปหนึ่งปีก็มีมาแล้ว
หรือต่อให้เรียนจบมา โห่งานหนักง่ะ ไปเป็นชาวเกาะ(พ่อแม่)ดีกว่า ก็มีมาให้เราเห็นกันมาแล้ว เพราะฉนั้นต้องสติกันดีๆนะคะ ศึกษาข้อมูลดีมีชัยไปกว่าครึ่ง สนใจแนวทางการศึกษาต่อสอบถามได้นะคะ พี่มีนยินดีเสมอ


morpamahalai.blogspot.com

อ่านต่อสิจ๊ะ

การบ้าน......ทำไมมันส์อย่างนี้

การบ้าน..........................ทำไมมันส์อย่างนี้

บัวเพิ่งได้จัดทำวิจัย "การบ้าน" สิ่งที่คอยหลอกหลอนพวกเราทุกเย็นและหลอนเราหนักขึ้นในตอนเช้าหากเมื่อเย็นวานไม่ได้จัดการมัน

- การบ้านมักเป็นสิ่งที่ทำให้เราหาข้ออ้างอะไรๆที่จะยังไม่ลงมือทำมันได้เสมอ

- การบ้านเป็นสิ่งไม่แน่นอนมีบ้างไม่มีบ้าง

- การบ้านเป็นสิ่งที่ทำให้ละครที่เราชอบน่าดูขึ้นไปอีก

- การบ้านเป็นข้ออ้างที่ดีเวลาโดนแม่ใช้

- การบ้านเป็นสัจจะธรรม "ไม่ทำโดนตี"

- การบ้านบางที่ก็แก้เซ็งแก้เหงาได้

- การบ้านบางครั้งก็ไม่จำเป็นต้องทำที่บ้าน

- การบ้านบางครั้งก็ทำที่โรงเรียนตอนเช้าก็ได้แต่ไม่แนะนำ เพราะมืออาจหงิกจากการเขียน50คำต่อนาทีในภาวะกดดันได้

- การบ้านจะอยู่ในเงื่อนไขข้อตกลงร่วมกันกับเพื่อนได้(ช่วยกันทำ แกข้อนั้น ฉันข้อนี้)

- แต่การบ้านบ้างครั้งก็เป็นในภาวะของการร่วมทำบุญและการขอส่วนบุญ(ลอกหน่อยสิ)

- การบ้านคือเวลา 60%ในช่วงเย็นของเราอิอิ

- การบ้านเป็นข้ออ้างในการเล่นเน็ต แล้วเปิด morpamahalai มาอ่านบทความของบัวตอง 55+

อ่านต่อสิจ๊ะ

รับสมัครนักเขียนหน้าใหม่อยู่จร้า

รับสมัครนักเขียนหน้าใหม่อยู่จร้า สนใจส่งผลงานมาดูกันได้นะครับ มีค่าขนมให้ด้วยหรือรับเป็นการเติมเงินก็ได้

ส่งมาที่หน้าเพจ https://www.facebook.com/Morpamahalai หรือ natoriwhaan@gmail.com
หัวข้อผลงาน
มีความยาว ไม่ต่ำกว่า 250 คำ นับโดยเวิร์ด. แนวเกี่ยวกับวัยรุ่น การใช้ภาษาขอให้ระวังด้วยนะครับ ปล.ห้ามลอกผลงานใครมาเด็ดขาด

อ่านต่อสิจ๊ะ

กลับมาอีกครั้งตามคำเรียกร้อง(?)

กลับมาอีกครั้งตามคำเรียกร้อง(?) หลังจากที่ห่างหายไปนานตอนนี้พี่ต้ากลับมาพร้อมด้วยบรรดานักเขียนหน้าเก่า พี่นิ้ง พี่มีน พี่ต้าและเติมสีสันด้วยนักเขียนหน้าใหม่สดใสปิ้งๆ น้องบัวตอง พี่สมาร์ท ที่จะมาสร้างสีสันให้สังคม มัธยม พาณิชย์ มหาลัย สนุกสนานกว่าเดิม อย่าลืมติดตามด้วยนะครับ

อ่านต่อสิจ๊ะ

วันเสาร์เหงาไม่เจอเพื่อน ...บัวตอง

ตื่นเช้ามาแล้วมันแบบว่าวันเสาร์เหงาไม่เจอเพื่อน ...บัวตอง

วันนี้บัวตื่นขึ้นมาเกิดอาการเหงาๆๆ ตามสไตล์สาวน้อย เด็กมัธยม เพราะวันนี้วันเสาร์ ไม่ได้เจอหมู่คิดปานใด เฮ้ยๆๆ ไม่ได้เจอเพื่อน คิดถึงขนาดไหน (เดียวเค้ารู้หมดว่าคนที่ไหน) อยากเจอเพื่อนก็อยากเจอ แต่อยากอยู่บ้านไม่ต้องไปเรียนก็อยาก เห้อๆๆๆ เอาไงดีนะ ทุกคนละคะว่าไงกัน เด็กมัธยม ซมซาน
เคยไหมคะที่พอวันจันทร์ก็อยากเร่งให้ถึงวันศุกร์และเลยไปวันเสาร์ แต่พอวันเสาร์ตื่นเช้าขึ้นมาเหงาซะงั้น

เฮ้อไม่ได้ไปเที่ยวไหน ไม่ได้ทำไร แต่อย่ากระนั้นเลยวันเสาร์ก็มีดีเหมือนกัน

---นอนตื่นสายได้ (เว้นแต่เมื่อมาลาก)
---อาบน้ำตอนสายๆๆได้เช้าหนาวเกิ๊น
---กินข้าวที่บ้านแบบไม่ต้องรีบ(ทุกวันต้องรีบไม่งั้นก็ไม่ได้กิน)
---ใส่ชุดนอนได้ทั้งวัน
---นอนได้ตลอดเวลา
---ดูทีวีได้ตลอด
---ออนเฟสได้ทั้งวัน
---การบ้านเราก็ไม่ต้องเร่งทำเพราะยังมีวันอาทิตย์
---นอนดึกก็ได้มีไรป่ะ
---ไม่ต้องเรียน(อันนี้สำคัญ) แฮ่ๆๆ เดี่ยวไม่ได้เป็น เด็กมหาลัย นะ


แต่ข้อพึ่งระวัง อาจโดนแม่ตีเน้อ

อ่านต่อสิจ๊ะ

รับจ้างเป็นนักเขียนอิสระตามเว็บ/บล็อก...พี่สมาร์ท

รับจ้างเป็นนักเขียนอิสระ...พี่สมาร์ท

การรับจ้างเป็นนักเขียนอิสระนั้นแม้รายได้จะไม่ได้สูงมากนักก็ตามแต่ก็ไม่น้อยเลยหากคิดเป็นค่าขนมหลักร้อยถึงหลักพันต่อเดือน(ขึ้นอยู่กับฝีมือและความขยัน) สำหรับ เด็กมัธยม เด็กพาณิชย์ หรือ เด็กมหาลัย ซึ่งงานพวกนี้หาได้ไม่ยากจากอินเตอร์เน็ตเพราะเดียวนี้มีบล็อกเกอร์หลายท่านหรือเว็บมาสเตอร์ต่างๆ จ้างแอดมินหรือ นักเขียนอิสระมาเขียนข้อมูลลงเว็บหรือบล็อกแทน เช่น เจ้านายพี่เจ้าของบล็อกนี้เองก็ขี้เกียจเขียนเช่นกัน
(จะโดนไล่ออกไหมตู นินทาเจ้านายซะงั้น) จึงกลายมาเป็นรายได้ระหว่างเรียนของพี่ อิอิ 

การเตรียมตัวเป็นนักเขียนอิสระที่ดี ก็ไม่ได้ยากมากมาย

---เริ่มจากลองเขียนบทความที่ตัวเองถนัดสัก 400 คำ 
(นับโดยเวิร์ดนะ) แล้วเรียบเรียงให้เรียบร้อยสะอาดตา ใช้ภาษาเข้าใจง่าย เป็นภาษาของตัวเราเอง น่าติดตาม (ถ้าน่าติดตามแปลว่างานจะมีอีกเรื่อยๆ) แล้วส่งให้ผู้หาจ้างงาน แต่ขอให้แจ้งไปชัดเจนเลยว่าบทความนั้นเป็นลิขสิทธิ์ของเราห้ามนำไปเผยแพร่ก่อนได้รับอนุญาต

---หาประกาศรับสมัครนักเขียนตามเว็บต่างๆ    
แต่เราต้องเลือกงานที่น่าเชื่อถือไม่เขียนเวอร์เกินจริงพี่สมาร์ทเคยโดนมาแล้ว T.T เช่น  บทความละ 100 อันนี้ก็เกินไป แบบนั้นต้องเป็นบทความเฉพาะทาง หรือบทความยาวกว่า1000 คำ เพราะถ้า 400 คำ (ส่วนมากบทความที่เว็บ/บล็อกรับซื้อ จะอยู่ที่ 300-400 คำ) iราคาจะเป็นหลักสิบครับ แต่อย่าคิดว่าน้อยนะครับเพราะ 400 คำ ถ้าเป็นเรื่องที่เราเขียนถนัดๆจริงๆละก็แค่ ไม่เกิน 10 นาทีก็เสร็จครับ

---ต้องพยายามตรวจตราการพิมพ์ของเราอย่าให้ผิด 
และภาษาสก๊อยก็ห้ามเว้นแต่ผู้จ้างประสงค์หรือแสดงเจตนาชัดเจนว่า พิมพ์เพื่อเป็นการหยอกล้อ ร๊ากน๊จุงเบยๆๆๆๆ  เพราะเว็บหรือบล็อกต่างๆไม่มี จนท. พิสูจน์อักษรนะจ๊ะ ความผิดพลาดผู้อ่านจะเป็นคนเห็นและแน่นอนเมื่อมีคอมเม้นให้เว็บ/บล็อกเสียหาย เราจะโดนเด้งคนแรก

---ต้องไม่เขียนพาดพิงใคร
แบบที่พี่มาร์ทพาดพิงเจ้านายเมื่อกี้ อันตรายมากมายนะเอ้อ

---ต้องไม่ลอกใคร อันนี้เป็นจรรยาบรรณ 
อาจหาเป็นแนวทางได้แล้วมาเรียบเรียงใหม่ได้แต่อย่าถึงกับไปก๊อปวางๆ เกินไปเน้อ

ลองดูนะครับ พี่ท็อปเจ้าของบล็อกนี้ก็ยังรับสมัครนักเขียนอยู่นะครับลองสอบถามส่งประวัติกันมา
ถ้าใครเป็น เด็กมัธยม เด็กพาณิชย์ หรือ เด็กมหาลัย จัดมา

อ่านต่อสิจ๊ะ

หนาวนี้ยังไง???.....น้องบัวตอง

หนาวนี้ยังไง???.....น้องบัวตอง

หนาวนี้ทุกคนเป็นไงบ้างคะ สำหรับบัวเองเรียกได้ว่าผ่านมาสิบกว่ารอบขวบปี แต่หน้าหนาวนี้สิโดนใจ
อยู่ ตจว.หนาวมากคะ เพื่อนๆบางคนอาจสงสัยว่าหนาวแค่ไหน กลางวัน26กลางคืน19 เช้ามา14ก็เจอมาแล้วคะ
---ได้ใส่เสื้อผ้าน่ารักๆไปโรงเรียน(เนียนๆๆ บางวันไม่หนาวก็ใส่ไปทนร้อนเอาคะแบบเด็กมัธยม)
---ได้กินของหวานที่ชอบ บัวลอยเจ้าเพื่อนยาก.....หน้าโรงเรียนอร่อยมาก
---ได้กลับบ้านมืดได้(อันที่จริงก็กลับเวลาเดิมแหละแต่มืดเร็วมาก ระวังๆกันด้วยนะเพื่อนพี่น้อง)
---กินอะไรร้อนๆหรืออุ่นๆได้ไม่ต้องเป่าแถมรู้สึกอร่อยขึ้นด้วย(เช่น แกงส้มชะอม อู๊ววว หิว)
---ห่มผ้านอนสบายดี รู้สึกดีอ่ะ
---ประหยัดไฟค่าพัดลมและแอร์(ไม่ได้เปิดเลย)
---แต่ไปเปลื้องไฟเครื่องทำน้ำอุ่น
---เพราะฉนั้นเลยเลี่ยงบาลีไม่อาบซะเลย (555+)
เพื่อนๆพี่ๆน้องๆล่ะคะ หนาวนี้ยังไง ............บัวตอง


ยังไงขอฝากงานเขียนผ่าน MORPAMAHALAI ด้วยนะคะติชมกันได้นะ

อ่านต่อสิจ๊ะ

เหงาๆๆๆ เมื่อไรจะเลิกเหงา......น้องบัวตอง

เหงาๆๆๆ เมื่อไรจะเลิกเหงา......น้องบัวตอง
สวัสดีคะ ความเหงาเชื่อว่าทุกคนคงเคยผ่านมาแล้วทั้งนั่นแหละค่ะเพียงแต่ บางครั้งมันมาแล้วมันไม่ผ่านไปนี่สิคะ จะทำไงกันดี
บัวเชื่อว่าทุกคนคงเคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้กันทุกคนคะ 

--นั่งอยู่หน้าคอมออนเฟสแต่ก็เหงา
--อยู่กับเพื่อนเป็นสิบแต่ก็เหงา
--ดูหนังละครเรื่องโปรดอยู่แต่ก็เหงา
--อยู่กับหวานใจแต่ก็เหงา(อันนี้คิดว่ามีปัญหานะคะT.T)
--ไปเที่ยวแต่ก็เหงา (เอาสิ)
--กินข้าวกับครอบครัวแต่ก็เหงา
--นอนกับเพื่อนร่วมห้องแต่ก็เหงา(เฮ้อ)
--อ่านบล็อกนี้ บทความนี้ ตอนนี้แต่ก็เหงาทั้งที่มีเด็กพาณิชย์ เด็กมหาลัย มัธยมเข้ามาคะ(อ่ะคะ)
แต่ก็นะคะการสลัดความเหงาไม่ใช่ว่าทำอะไร แต่คิดอะไรต่างหาก  ถ้าเราคิดบวกไว้ยังไงก็ไม่เหงาค่ะ
ลองดูนะคะ

--นั่งอยู่หน้าคอมออนเฟส-----เพื่อนเยอะจังคุยกะใครดีนะเด็กมัธยมแอดมา อิอิ(ถึงไม่มีคนออนก็ตาม)
--อยู่กับเพื่อนเป็นสิบ----นี่แกๆๆๆ(เห้ยคุยอะไรกัน)
--ดูหนังละครเรื่องโปรดอยู่-----อีตัวร้ายน่าตบจัง(อินไปๆก็หายเหงานะเออ)
--อยู่กับหวานใจ---ที่รักจ๋า(หวานนิดจะเป็นไร)
--ไปเที่ยว-----เอ๋มาคราวที่แล้วไม่ใช้แบบนี้นี่หว่า ต้นหญ้าขึ้นใหม่ตั้งสามต้น (เอาสิ)
--กินข้าวกับครอบครัว----พ่อคะแม่คะทานนี่สิคะ(อิอิ)
--นอนกับเพื่อนร่วมห้อง---แกๆๆๆมีเรื่องผีมาเล่าแหละ(เฮ้ยยยยย)
--อ่านบล็อกนี้ บทความนี้ ตอนนี้----คนเขียนน่ารักไหมน้อออออ(55+)
ยิ้มไว้ไม่เสียหายคะ................บัวตอง

อ่านต่อสิจ๊ะ

สนามหลวง2 ตลาดนัดธนบุรี เที่ยวสิแล้วจะชอบ...พี่มีน

สนามหลวง2 ตลาดนัดธนบุรี เที่ยวสิแล้วจะชอบ...พี่มีน

ได้มีโอกาสไปเที่ยวสนามหลวง2 ตลาดนัดธนบุรี ต้องบอกก่อนเลยว่าที่นี้สุดยอดจริงๆ จุงเบยๆๆ

เพราะที่นี้รถไม่ติด การเดินทางใช้ได้ทั้งสองเส้นทางทั้งทางถนนพุทธมลฑณ-บรมราชนนี หรือเข้าทางเพชรเกษมก็ได้ เด็กมัธยม สตรีวิทยา๒ คงรู้จักดี^^

บรรยากาศดี สะอาดแล้วคนแม้จะเยอะมากแต่ก็ไม่เบียดเสียดยัดเยียดกันเพราะที่นี้ทำทางเดินค่อนข้างกว้างทีเดียวมีร้านค้าจำหน่ายหลายโซนแบ่งอย่างชัดเจน ของเราคาไม่แพงมากเพราะเน้นขายคนไทย ด้วยกัน พ่อค้าแม่ีค้าที่นี้เป็นกันเองคะ ต่อรองราคามันเลยทีเดียว ที่จอดรถกว้างมากคะ แถมยังมีสวนให้ได้นั่งพักผ่อนหย่อนขากันได้อีกด้วย ของที่ขึ้นชือที่นี้แน่นอนครับว่าเป็นต้นไม้ สัตว์เลี้ยง และของแต่งบ้านซึ่งที่นี้ถือเป็นแหล่งที่ใหญ่เป็นอันดับต้นๆเลยทีเดียว นอกจากนี้ยัง มีกิจกรรมต่างๆไม่ว่าจะเป็นดนตรี การแข่งขันเครื่องเสียง เครื่องบินบังคับ เรือบังคับ ลาดกิจกรรม ตลาดของมือสอง และอื่นๆอีกมากมาย สำหรับน้องๆที่วันหยุดว่างๆเบื่อการเดินห้างแล้วละก็พี่มีนว่า ที่นี้ก็ไม่เลวนะคะ....................พี่มีน เด็กมหาลัย MORPAMAHALAI

อ่านต่อสิจ๊ะ

สุพรรณบุรี---เที่ยวดีไม่มีปัญหา....พี่มีน

สุพรรณบุรีเมืองยุทธหัตถี วรรณคดีขึ้นชื่อ เลื่องลือพระเครื่อง รุ่งเรืองเกษตรกรรม สูงล้ำประวัติศาสตร์ แหล่งปราชญ์ศิลปิน ภาษาถิ่นชวนฟัง

 ฟังแค่คำขวัญก็น่าเที่ยวแล้วคะสำหรับจังหวัดที่อยู่ไม่ไกลกรุงเทพเท่าไร อย่างสุพรรณบุรี น้องๆที่วันหยุดไม่รู้จะไปไหนก็สามารถชวนคุณพ่อคุณแม่ไปเที่ยวกันได้ หรือน้องๆที่โตแล้วจะชวนเพื่อนหรือหวานใจไปเที่ยวก็ย่อมได้ เพราะถ้าอยู่กรุงเทพแล้วใช้เวลาเพียง 1 ชม. ก็ถึงตัวจังหวัดได้แล้ว สามารถเที่ยวแบบไปกลับได้สบายๆ เดินทางโดยรถตู้โดยสารราคาเพียง 100 บาทสามารถนั่งได้จากหลายที่ อนุสาวรีย์ ปิ่นเกล้า กองฉลาก ถนนหนทางการเดินทางสะดวกสบาย "ถนนที่ดีกว่าที่สุพรรณไม่มี" คงไม่ใช้คำกล่าวเกินจริงแต่อย่างใด

 ที่นี้มีแหล่งท่องเที่ยวครบทั้งประวัติศาสตร์ ธรรมชาติ วัด ตลาด ภจญภัย ท่องเี่ที่ยวถ่ายรูป "ถ้าสุพรรณมีทะเลการท่องเที่ยวทุกอย่างจบที่นี้" แต่ละที่ล้วนเป็นสถานที่ท่องเที่ยวระดับชาติ เช่น วัดป่าเลไลก์ วัดแค วัดพระรูป อนุสรณ์ดอนเจดีย์

 บึงฉวาก บ้านความ ตลาดร้อยปี อ่างเก็บน้ำกระเสียว นอกจากสถานที่ท่องเที่ยวแล้วสุพรรณยังเป็นเมื่องที่มีแต่ความสุ เพราะนี่คือเมืองที่มีความสุขที่สุดในประเทศ 2 ปีซ้อน ผู้คนที่นี้ใจดี ราคาค่าใช้จ่ายในการเดินทางไม่แพงของกินของขายก็อยู่ในราคามิตรภาพ วันหยุดนี้น้องๆไม่รู้จะไปเที่ยวไหนลองมาเที่ยวสุพรรณสิคะรับรองไม่ผิดหวังแน่นอน

ถ้าอยากมาแบบธรรมชาติๆที่สุพรรณแนะนำที่หนึ่งค่ะเจ้าของใจดีมาก ที่อำเภอด่านช้าง สุพรรณ บุรีตรงอ่างเก็บน้ำกระเสียว มีที่กางเต็นเปิดบริการราคาย่อมเยาว์ สะอาดปลอดภัยคะ เจ้าของฝากบอกมาว่าถ้ากดไลท์ที่เพจครั้งแรกบริการที่พักกางเต็นฟรีคะ ย้ำว่าฟรี พร้อมรถรับส่งจากท่ารถตู้สถานีขนส่งด่านช้างถึงที่พักด้วยจร้า สำหรับ เด็กมัธยม เด็ดๆประจำจังหวัดนี้ คือ กรรณสูต กาญจนาฯสุพรรณฯ และสาวสวยจาก สงวนหญิง

https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%A2%E0%B8%A5%E0%B8%8A%E0%B8%A5-%E0%B9%81%E0%B8%84%E0%B8%A1%E0%B8%9B%E0%B9%8C%E0%B8%9B%E0%B8%B4%E0%B9%89%E0%B8%87%E0%B9%81%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%9F%E0%B8%B4%E0%B8%8A%E0%B8%8A%E0%B8%B4%E0%B9%88%E0%B8%87/392224634198724

อ่านต่อสิจ๊ะ

ขายของทาง socail network...พี่สมาร์ท

ขายของทาง socail network
เดี่ยวนี้การจะต้องร้านค้าขายบนเน็ตง่ายดายพอๆกับหายใจเรยที่เดียว
แค่เอาของที่เราอยากขายลงบนเว็บประกาศฟรีที่มีอยู่เกลื่อนเน็ตซึ่งแน่นอนว่ามีคุณภาพบ้างไม่มีบ้าง
ตาดีก็ขายได้ ตาร้ายก็เสียดายเวลาโพส(ฮา)
แล้วยังมีให้เปิดร้านค้าออนไลน์กันฟรีๆอีก อย่าง Welove Shopping ซึ่งเหมาะกับน้องๆ เด็กมัธยม หรือเด็กมหาลัย มากเพราะไม่เสียค่าใช้จ่ายเรย เพียงแต่ความน่าเชื่อถือก็น้อยลงไป เพราะไม่สามารถแสดงตัวตนได้ดีเท่าไร
ที่พี่มาร์ทจะแนะนำคือการขายผ่าน socail network อย่างเฟส ซึ่งง่ายได้ มากมายจะสร้างเพจหรือกลุ่มหรือเอาหน้าเฟสเราอย่างเดียวก็ยังได้
แต่ข้อดีของการสร้างเพจคือเราโพสคนเดียวไม่รกหูรกตากับข้อความอื่นควบคุมได้ไม่เหมือนกลุ่มที่ใครที่ร่วมกลุ่มโพสก็ได้
วันนี้พี่มีตัวอย่างผู้ประสบความสำเร็จจากการขายของทางเน็ตมาให้ดูกัน


พี่หมวยร้าน https://www.facebook.com/muaynomsod2 ซึ่งกำลังมาแรงในตอนนี้

อ่านต่อสิจ๊ะ

อาชีพเสริม---เป็นดรอปชิปปิ้งกัน ...พี่สมาร์ท

อาชีพเสริม---เป็นดรอปชิปปิ้งกัน
กลายเป็นอาชีพเสริมที่กำลังมาแรงมาในตอนนี้สำหรับดรอปชิปปิ้ง เพราะแทบไม่ต้องลงทุนอะไรเลย
และไม่ต้องมีความรู้เชียวชาญก็ทำได้ขอเพียงมี ทักษะการแชร์เป็นพอ เหมาะมากกับเด็กมหาลัย เด็กมัธยมและเด็กพาณิชย์ก็ทำได้ครับ อิอิ ซึ่งพี่มาร์ทเชื่อว่าน้องๆทุกคน เชี่ยวชาญกันอยู่แล้วโดยเฉพาะ เฟสบุ๊ค วิธีการแสนจะง่ายดาย เพียงแค่ไปสมัครเป็นตัวแทนร้านค้าซึ่งมีมากมายหลายร้าน แล้วเอาข้อมูลและรูปของสินค้ามา พร้อมกับแชร์ไปในเฟสบุค ไลน์ ทวิตเตอร์ IG หรือในบล็อก เมื่อมีคนวนใจจะซื้อก็ให้โอนเงินให้เราแล้วเราหักเปอร์เซ็นส่งไปให้ทางร้าน

สมัครเป็นตัวแทนร้าน

v

v

v

เซฟรูปราคาทางร้านมา

v

v

v

เอาไปโพสในเฟสบุค ไลน์ ทวิตเตอร์ IG

v

v

v

รับสั่งของ

v

v

v

รอลูกค้าโอนเงิน

v

v

v

โอนเงินที่หักค่าคอมแล้วให้ทางร้าน

เช่น ในรูปกระเป๋าอันนี้ราคา 1299 เราได้ 10 เปอร์เซ็น เท่ากับ 129 บาท หนึ่งวันมีคนห้าคนจากเพื่อนๆที่เรามีในเฟสเป็นร้อยเป็นพัน หักค่าโอนแล้วก็ยังเหลือเป็นค่าขนมเพราะเราเองแทบไม่ได้ลงทุนอะไรเลย
แต่ต้องระวังบ้้างเจ้าที่ เวลาส่งของให้ลูกค้าไม่ได้ส่งในนามเราแถมให้ที่อยู่เว็บตัวเองลูกค้าจะได้ไม่ผ่านเราอีก ซวยไป!!!!
แต่บ้างเจ้าพี่มาร์ทว่าดีมากๆเลยบอกทุนมาให้เราไปบวกเอง
รุ่นน้องพี่ทำดรอปชิปปิ้งอยู่เดือนหนึ่งก็มีค่าขนมหลายพันอยู่ใครสนใจสอบถามกันได้นะครับ รำ่รวยๆ
พี่สมาร์ท

อ่านต่อสิจ๊ะ

ว่าด้วยเรื่องหัวเกรียน-ติ่งหู

ว่าด้วยเรื่องหัวเกรียน-ติ่งหู
ปิดตำนานทรงผมเกรียน-ติ่งหู ที่ยาวนานมาร่วม 5 ทศวรรษ โดยมีความเห็นมากมายในยุคของ โซเซี่ยลเน็ตเวิร์ค ทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย
วันนี้เราไม่ได้มาพูดถึงทรงผมนี้หรือเหตุแต่มาพูดถึงความเห็นทั่วๆไป
ฝ่ายที่เห็นด้วยส่วนมากก็คือพวกน้องๆนักเรียนเด็กมัธยม โดยอ้างว่ามันเป็นสิทธิเสรีภาพโน่นนี้นั่น
ฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยก็บอกว่าเป็นการฝึกฝนโน่นนี้นั่น
แต่ที่อยากจะให้น้องได้ดู แอดมินชอบอยู่สองความคิดเห็นนี้
 ฝ่ายที่เห็นด้วย---------- "ผมว่ามันเป็นสิทธิครับเพียงแต่ว่าเราต้องคำนึงถึงหน้าที่ด้วยเพราะสองสิ่งนี้มันมาพร้อมกัน และเราอยากให้ยกเลิกการตัดผมก็จริงแต่เราก็สามารถเข้าใจในหน้าที่การเป็นนักเรียนอยู่และเข้าใจว่าควรจะไว้ทรงที่ให้เกียรติสถาบัน"
ฝ่ายที่ไม่เห็นด้วย-----------"ในการโตมาเป็นผู้ใหญ่นั่นเราจะต้องพบเจอกับเรื่องราวที่ไม่ได้อย่างใจอย่างหวังตลอดเวลา หากแค่เรื่องไว้ทรงผมง่ายๆวินัยง่ายแค่นี้ยังผ่านไปไม่ได้โตมาจะเป็นยังไง"
เรื่องนี้ลอยตัวสำหรับเด็กมหาลัย อิอิ
.
.
.
เอาล่ะครับเดี่ยวจะดราม่าไปใหญ่  

อ่านต่อสิจ๊ะ